Dag 4 van AMOK: kunst in beweging

Een beetje geluk hebben met het weer, dat is cruciaal als je een voorstelling als 'Garden' brengt, of door de straten trekt met een Zwitserse percussionist. We sloten het eerste weekend af met een warm herfstzonnetje en blije mensen.

In de voormiddag was er de eerste aflevering van De Delicate Revolutie, een gesprek - onder leiding van Heleen Debruyne - met Alicja Gescinska en Nazanin Fakoor. Nazanin kennen we bij AMOK intussen al van haar installatie RAINBOW. Deze kan je nog tot en met zaterdag gratis bezoeken in ons meeting point. Het gesprek ging over identiteit en hoe dat vandaag speelt in onze samenleving. Een pittige eerste aflevering, we zaten vaak met ons eigen idee op dezelfde lijn, maar hadden ook onze eigen bedenkingen bij uitspraken... De bedoeling ongetwijfeld van dergelijk debat! Je vraagt je misschien af waarom we over een aflevering spreken? Wel, er komt nog een podcast van deze reeks, dus wie het zondag moest missen, kan er digitaal nog bij zijn. Meer info volgt!

Dan was het tijd voor een korte middagpauze, met smakelijke broodjes van de geweldige Madame Couvert - een ideaal moment eigenlijk voor een shout-out. Zij houdt ons op de been tijdens dit festival, met heerlijke gerechten! Om die reden alleen al verschijnt ons team elke dag weer (net rond het middaguur, toevallig).

Na de middag was het tijd voor een nieuwe geluidswandeling met Julian Sartorius. Iets meer kinderen deze zondag en het kon ze alvast boeien. We zijn ervan overtuigd dat deze nu alles in huis zien als drumkit. Bij deze onze excuses aan de ouders, maar toch bedankt om erbij te zijn! Sartorius weet namelijk als geen ander je zin voor ritme aan te wakkeren. Met twee drumstokjes tovert hij Brugge om in een ware percussieve speeltuin.

Vandaag mochten we ook het duo Storer & Guaita ontvangen. Jacob (Storer) nam ons van het meeting point mee naar de Ryelandtzaal. Al dansend door de straten kregen we heel wat bekijks, maar eerlijk, het is de leukste manier om van A naar B te gaan. In de Ryelandtzaal stond Victor (Guaita) te wachten met zijn altviool. Daar begon de voorstelling echt. Volledig op elkaar ingespeeld, met een zekere tendresse, ontvouwde het spel voor ons. Een spel tussen dans en acrobatie. Laat ons zeggen dat we kort nadien even probeerden al stretchend onze tenen te raken om te kijken of we enigszins even lenig zijn... Het antwoord is een korte maar duidelijke nee.

Een tedere zondagnamiddag, met reflectie en verwondering, waarbij kunst in al haar vormen samenkwam. Het was een perfect voorbeeld van hoe AMOK verschillende disciplines weet te verweven tot een unieke beleving. En dat is precies wat zo bijzonder is aan dit festival: het vermogen om je mee te nemen op een reis, zowel fysiek door de stad als mentaal, door gesprekken, klanken en bewegingen. Terwijl we de dag afsloten met een gevoel van voldoening en verwondering, beseften we dat dit pas het begin was van wat nog komen zou. Het eerste weekend zat erop, maar er hing een opgewonden spanning in de lucht voor de komende dagen. AMOK beloofde nog veel meer verrassingen en dieptes om te ontdekken. En eerlijk gezegd, kunnen we niet wachten.