Kwetsbaarheid vs onsterfelijkheid
Vier dansers bewegen in stop-motion op een vaste beat. Als onsterfelijke superhelden gaan ze eindeloos door in een cyclus van aanvallen, verdedigen, zweet afvegen en herladen. Schijnbaar moeiteloos bouwen ze verder aan hun ingebeelde super-lichamen en super-narratieven. Toch ontstaan er langzaamaan kleine barsten in hun grootse gebaren. Zijn ze klaar om de wereld te veranderen? Of zitten ze zelf vast in een systeem zonder uitweg?
In haar eerste groepsvoorstelling roept Mooni Van Tichel vragen op rond verlangen, geweld, macht, glorie, pijn en kwetsbaarheid. Wie heeft het recht zichzelf te verdedigen? Wie mag gewelddadig zijn zonder repercussies? En welk geweld wordt (on)zichtbaar gemaakt? Geïnspireerd door virtuoze lichamen, sciencefiction en de literatuur van Octavia Butler en Elsa Dorlin, gaat de choreografe op zoek naar utopische en dystopische wereldbeelden voor onze toekomst.
Credits
